Siedlce 2025-06-27

Linia kolejowa Nr 31 Siedlce – granica państwa (Cisówka).

Linia kolejowa Nr 31 to jest fragment szlaku wiodącego z centrum Polski w kierunku północno-wschodnim, do Kresów; do miast Lida oraz Baranowicze. Obecnie LK Nr 31 kończy się na granicy Polska – Białoruś; Cisówka – Świsłocz. Linia ma długość 154,697 km. Linia przebiega przez województwa; mazowieckie i podlaskie.

Budowę linii rozpoczęto w 1901 roku, kiedy Polska była jeszcze pod zaborami. Inwestorem były władze carskie. W zamyśle linia miała połączyć Siedlce – Połock, o długości 650 wiorst (1 wiorsta to 1 066,8 m). Moskale linię zaczęli budować z powodu zawartych umów z francuzami. Linia kolejowa miała zapewnić szybki transport wojsk moskiewskich z okręgów; Petersburskiego, Moskiewskiego i Kazańskiego do granicy zachodniej imperium moskiewskiego. Rozwój gospodarczy był na dalszym planie. Linię budowano, jako jednotorową z możliwością dobudowania drugiego toru. Drugi tor został dobudowany w okresie 1907-1910. Linia została uruchomiona w marcu 1906 roku, z rozstawem torów 1524 mm, do granicy Królestwa Polskiego. W trakcie wielkiej wojny światowej, linia została przekuta na normalny tor 1435 mm, przez austriaków i prusaków. W 1945 roku, oddziały sowieckie zdemontowały częściowo drugi tor na szlaku. Drugi tor odbudowano do 1950 roku (na terenie Polski). Cała linia Nr 31 była dwutorowa. Obecnie dwutorowy jest odcinek Siedlce – Czeremcha. Odcinek Czeremcha – granica państwa jest jednotorowy.

LK Nr 31 miała zostać zelektryfikowana na całej swojej długości. Plany powstały w 80-latach XX wieku. We wrześniu 1983 roku, linię zelektryfikowano na odcinku Siedlce – Mordy. Zastosowano słupy żelbetonowe, a w miejscach naciągu trakcji były słupy stalowe. W 2010 roku, zamknięto ruch na stacji Mordy. W 2012 roku, trakcje zdjęto i zdemontowano słupy, na odcinku Ujrzanów – Mordy. Zelektryfikowana jest stacja Siedlce i krótki odcinek LK Nr 31 do 4 km szlaku.

W 2004 roku, z powodu uszkodzenia wiaduktu koło Siemiatycz, został zamknięty jeden z dwóch torów. W 2005 roku, wiadukt wyremontowano i tor przywrócono do ruchu.

W kwietniu 2004 roku, został zawieszony ruch na odcinku Hajnówka – Cisówka. Głównym powodem były nierentowne przewozy, oraz brak funduszy na naprawy bieżące. Stacja końcowa Siemianówka obsługuje ruch pociągów towarowych i graniczny do stacji Świsłocz. Z powodu sytuacji politycznej, kolejowy osobowy ruch graniczny został wstrzymany; wojna na Ukrainie i nielegalni imigranci z Białorusi.

W 2007 roku, zdemontowano tor Nr 1 na odcinku Siedlce Sl4 – Ujrzanów (3,900 km). Przebudowano także układ torowy oraz urządzenia SRK w Ujrzanowie. Ruch w obu kierunkach odbywa się torem Nr 2.

Remont odcinkowy LK Nr 31 kosztował 170 milionów złotych. Wyremontowano mosty (8 mostów) i przepusty, wymieniono część torów, poprawiono system sterowania ruchem oraz wyremontowano perony. Ruch pasażerski został wznowiony po remoncie w 2007 roku. Przewoźnicy; Koleje Mazowieckie i PolRegio uruchomiły pociągi na szlaku Siedlce – Czeremcha – Hajnówka. Do ruchu pasażerskiego użyto SZT VT628. Początkowo były trzy pary pociągów w ciągu doby.

W dniu 27 stycznia 2017 roku, PKP PLK podpisały umowę z firmą Track Tec na remont odcinka Siedlce – Czeremcha. W dniu 21 września 2017 roku, PKP PLK zawarło umowę z firmą TorPol na remont odcinka Hajnówka – granica państwa. W dniu 26 czerwca 2018 roku, firma PKP PLK podpisała umowę z firmą PNiUIK z Krakowa, na naprawy bieżące na LK Nr 31 Siedlce – Siemianówka. W sierpniu 2019 roku, z powodu remontu wstrzymano ruch pociągów na odcinku Hajnówka – Siemianówka. W lipcu 2021 roku, ruch przywrócono.

Przeprowadzone remonty spowodowały, że LK Nr 31 otrzymała nowe podtorze, podkłady i szyny. Zamontowano nowe rozjazdy i nowe elementy sterowania ruchem kolejowym. Na linii obowiązuje prędkość: pasażerskie do 120 km/h, towarowe do 80 km/h. Perony są typu wysokiego, o długości 200 m. Krawędzie wykonano z szarych płyt betonowych, o wymiarach 1 m x 2 m, z liniami ostrzegawczymi i guzikami. Reszta peronu jest brukowana kostką brukową lub płytkami chodnikowymi. Perony są dostępne dla osób na wózkach. Na peronach są ławki, wiaty przystankowe, kosze na śmieci, tablice informacji kolejowej, oświetlenie. Na linii nie wszystkie perony zostały zmodernizowane do obecnego standardu, jak na przykład przystanek Mordy. Pozostały perony dawnego typu, ale są zadbane, mają nawierzchnię z płytek chodnikowych i są skrócone do 200 m.

Na LK Nr 31 działa system SHP. Wszystkie semafory są świetlne.  Większość przejazdów kolejowo-drogowych wyposażono w automatyczne zapory lub co najmniej automatyczne światła stój dla samochodów. Natomiast dla maszynistów nie ma sygnalizacji; tarcza ostrzegawcza przejazdowa. Pozostały także przejazdy nie strzeżone, ale jest ich niewiele. W dodatku, wszystkie przejazdy mają dobrą widoczność, zarówno dla maszynistów, jak i dla kierujących pojazdami drogowymi. Na LK Nr 31 jest bardzo dużo długich odcinków prostych i niewielka różnica w wysokości terenu. W teorii, prędkość 160 km/h jest jak najbardziej możliwa, ale z uwagi na zastosowany system kierowania ruchem, dopuszczono prędkość maksymalną tylko 120 km/h.

W 2022 roku, na szlaku Siemianówka – Hajnówka kursowały tylko dwie pary pociągów przewoźnika PolRegio. Pierwszy odjeżdżał z stacji Siemianówka o godzinie 7;17 oraz drugi o godzinie 19;22. Z powodu prowadzonego remontu, obecnie (2025 rok) nie ma żadnego połączenia. W 2024 roku, na LK Nr 31 kursowało 6 par pociągów osobowych. W 2025 roku, ze stacji Czeremcha odjeżdżało 22 pociągi osobowe w ciągu doby. Można było pojechać do stacji: Białystok, Bielsk Podlaski, Gdynia Główna, Hajnówka, Siedlce, Warszawa Wschodnia. W 2025 roku, ze stacji Hajnówka odjeżdżało 16 pociągów osobowych w ciągu doby. Można było pojechać do stacji: Białystok, Bielsk Podlaski, Czeremcha, Gdynia Główna, Siedlce, Warszawa Wschodnia.

LK Nr 31 nie jest jednorodna. Jej zachodni odcinek jest dużo lepiej wykorzystywany. Natomiast, czym dalej w kierunku północno-wschodnim jest słabiej. Głównym powodem jest postawa Białorusi, która jest krajem reżimowym, niechętnym do współpracy z krajami Europy Środkowej i Europy Zachodniej. W dodatku, w obecnym czasie, rząd Białorusi wykorzystuje granicę Polska – Białoruś, do przerzucania nielegalnych imigrantów, którzy chcą przedostać się do Europy Zachodniej. Firma PKP PLK jest gotowa do prowadzenia nowych inwestycji na wschodnim odcinku LK Nr 31, pod warunkiem unormowania sytuacji politycznej na Białorusi. Jak na razie na to się nie zanosi. Tym bardziej, że Ukraina i państwo moskiewskie nie zamierzają zakończyć toczonej wojny, od 2022 roku. W efekcie, dalekosiężne plany, tak zwanej Wschodniej Magistrali Kolejowej wciąż są w zawieszeniu.

Wschodnia Magistrala Kolejowa (WMK) to określenie nieformalnie, używane w odniesieniu do szeregu linii kolejowych w Polsce, które mają strategiczne znaczenie dla transportu kolejowego wzdłuż wschodniej granicy Polski. Nazwa ta odnosi się do projektu modernizacji i rozwoju infrastruktury kolejowej na osi północ–południe wzdłuż wschodniej ściany Polski, a także do kontekstu geopolitycznego i gospodarczego. Magistrala obejmuje województwa: podlaskie, lubelskie, podkarpackie i częściowo mazowieckie. Magistrala mogła by poprawić rozwój wschodniej części Polski, a także krajów z północy i południa Europy. W założeniu magistrala WMK nie ma wykluczać Ukrainy i Białorusi, choć te kraje same się wykluczają. Elementami WMK są linie kolejowe: Linia kolejowa Nr 6: Warszawa – Białystok – Kuźnica Białostocka. Linia kolejowa Nr 68: Lublin – Stalowa Wola. Linia kolejowa Nr 91: Przemyśl – Rzeszów – Tarnów – Kraków. Linia kolejowa Nr 7: Warszawa – Lublin – Dorohusk. Oraz LK Nr 31, 37, 69, 74, 101, 102, 103. WMK ma być zelektryfikowana, przystosowana do nacisku 22,5 ton/oś, długość składów towarowych do 740 m.

Opis linii kolejowej Nr 31.

Siedlce stacja (0,00 km, elewacja 158 m). Są tutaj linie Nr 2,34, 34a. Linia Nr 31 wychodzi ze stacji w kierunku południowo-wschodnim, aby po chwili skręcić w kierunku wschodnim. Linia omija przystanek osobowy Siedlce Wschodnie. Linia jest jednotorowa. Po stronie wschodniej linii jest fabryka STADLER. Tutaj dochodzi łącznica z kierunku południowego, od stacji Białki Siedleckie. Linie się łączą i po ich połączeniu tworzy się linia dwutorowa. 

Siedlce Baza przystanek osobowy (2,50 km, elewacja 158 m).

Doły R12 rozjazdy (3,96 km, elewacja 162 m). Jest tu linia Nr 520. Linia przechodzi wiaduktem nad DK Nr 63. Linia obiera kierunek północno-wschodni. Dalej linia przekracza rzeczkę Helenka. Następnie jest przejazd w ciągu ulicy Majowa i nieco dalej przejazd w ciągu ulicy Pałacowa.

Stok Lacki przystanek osobowy (12,018 km, elewacja 156 m). Przystanek powstał w 1941 roku. Na przystanku są 2 perony, jednokrawędziowe, ustawione na mijankę. Za peronami jest przejazd w ciągu lokalnej drogi. Dalej jest przejazd w ciągu ulicy Miodowa. 

Krzymosze przystanek osobowy (13,46 km, elewacja 156 m). Są tutaj dwa perony, jednokrawędziowe, ustawione na mijankę. Pomiędzy peronami jest przejazd w ciągu ulicy Ostoja. Dalej linia przekracza rzeczkę Liwiec. Następnie jest przejazd w ciągu lokalnej drogi.

Mordy przystanek osobowy (17,90 km, elewacja 159 m). Na przystanku jest jeden peron wyspowy z dwoma krawędziami. Dawniej była tu stacja. Dalej jest przejazd w ciągu ulicy Składowa i następny w ciągu ulicy Cmentarna. 

Mordy Miasto przystanek osobowy (19,71 km, elewacja 161 m). Są tutaj dwa jednokrawędziowe perony, ustawione naprzeciw siebie. Do przystanku dochodzi ulica 8 Dywizji Wojska Polskiego, nie przejezdna. Dalej są dwa przejazdy w ciągu lokalnych dróg. Następnie linia przechodzi nad DW Nr 698.

Cierpigórz przystanek osobowy (25,43 km, elewacja 178 m). Są tutaj dwa perony jednokrawędziowe, ustawione naprzemiennie. Pomiędzy peronami jest przejazd. Dalej jest przejazd w ciągu lokalnej drogi. Linia przebiega przez lasy. Następnie jest wiadukt nad lokalną drogą. 

Niemojki stacja (33,46 km, elewacja 159 m). Na stacji jest peron wyspowy z dwiema krawędziami. Na stacji jest 5 torów przelotowych. Na stacji jest dworzec Niemojki oraz nastawnia „Nm1”. Przy stacji był magazyn zbożowy. Przed peronem jest przejazd w ciągu lokalnej drogi. Za stacją jest kolejny przejazd w ciągu lokalnej drogi.

Patków przystanek osobowy (36,88 km, elewacja 147 m). Na przystanku są dwa perony jednokrawędziowe ustawione na mijankę. Pomiędzy peronami jest przejazd w ciągu lokalnej drogi. Dalej linia przekracza rzeczkę Toczna. Następnie jest przejazd w ciągu lokalnej drogi i następny przejazd. 

Platerów stacja (43,37 km, elewacja 146 m). Na stacji jest jeden peron wyspowy, dwukrawędziowy. Na stacji są cztery tory przelotowe, a były także tory boczne i mała lokomotywownia. Na stacji jest dworzec, nastawnia „Pl” i wieża wodna. Za stacją jest przejazd w ciągu ulicy Dworcowa. Dalej linia biegnie równolegle do DK Nr 19, która przebiega po stronie południowo-wschodniej, aby dalej odejść w kierunku wschodnim. Następnie linia przekracza przejazdem lokalną drogę. Dalej linia przekracza lokalną ulicę Marii Konopnickiej. Po stronie północno-zachodniej linii jest Park Krajobrazowy Podlaski Przełom Bugu.

Sarnaki przystanek osobowy (48,36 km, elewacja 138 m). Przed przystankiem jest przejazd w ciągu DK Nr 19, ulica Kolejowa. Na przystanku jest jeden peron wyspowy. Za przystankiem jest przejazd w ciągu lokalnej drogi. Linia wchodzi na teren Parku Krajobrazowego Podlaski Przełom Bugu. Następnie linia przekracza rzeczkę Rozwadówka. Linia wiedzie poprzez lasy i przekracza drogę leśną.

Fronołów przystanek osobowy (53,44 km, elewacja 124 m). Przystanek jest w środku lasów. Są tutaj dwa perony jednokrawędziowe ustawione na mijankę. Granica wojewódzka mazowieckie / podlaskie jest na rzece Bug.

Most kolejowy na rzece Bug ustawiony jest na podporach stalowo-kamiennych. Każdy tor przebiega przez trzy przęsła kratownicowe, nitowane. Most kolejowy w rejonie Siemiatycz znajduje się w miejscowości Olendry i został zbudowany na rzece Bug. Jest to historyczny most, zbudowany w okresie 1905-1906, związany z linią kolejową z Siedlec do Hajnówki, która pierwotnie biegła do Połocka na Białorusi. Projektantem i głównym budowniczym był carski inżynier Fronołow. Od jego nazwiska most nazywany jest mostem Fronołowa, a także wieś na drugim brzegu rzeki. Początkowo był jeden tor, który nazywano „Carski Przelot”. Drugi tor i drugą część mostu zbudowano z początkiem 1914 roku. Całkowita długość mostu wynosi 320 m. Most był kilkakrotnie niszczony; 1915 rok, 1918 rok, 1920 rok, 1939 rok, 1944 rok. Po wojnie most odbudowano w 1948 roku. Początkowo jeden tor. Druga część mostu została uruchomiona 1957 roku. W 2005 roku, doszło do pożaru na moście, z powodu przegrzania hamulców wagonów i zapłonu drewnianych elementów mostownicy. W 2017 roku, most został wyremontowany.

Następnie linia przekracza górą DW Nr 640.

Siemiatycze stacja (56,89 km, elewacja 134 m). Na stacji jest dworzec, jeden peron wyspowy z dwoma krawędziami, jest pięć torów przelotowe, nastawnie „Sm”, Sm1”. Torowisko przecina przejazd w ciągu ulicy Kolejowa. Za stacją jest przejazd w ciągu lokalnej drogi. Linia wchodzi w lasy. Dalej linia przejazdem przekracza lokalna drogę. 

Sycze przystanek osobowy (62,85 km, elewacja 155 m). Są tutaj dwa jednokrawędziowe perony, ustawione na mijankę i przedzielone przejazdem w ciągu DW Nr 658. Dalej linia przekracza lasy i nieużytki.

Nurzec stacja (70,03 km, elewacja 184 m). Na stacji jest jeden peron wyspowy dwukrawędziowy, 6 torów przelotowy, kładka nad torami, dworzec w którym jest biblioteka, wieża wodna, nastawnie „Nc”, „Nc1”. Przed stacją jest przejazd w ciągu ulicy Kolejowa, a za stacja w ciągu ulicy Tartaczna. Dalej linia wchodzi ponownie w lasy.

Nowy Nurzec przystanek osobowy (76,61 km, elewacja 175 m). Na przystanku są dwa jednokrawędziowe perony ustawione naprzeciw siebie. Za peronami jest przejazd w ciągu lokalnej drogi. Linia biegnie wsród lasów.

Borowiki przystanek osobowy (79,95 km, elewacja 177 m). Przystanek jest wsród lasów. Są tutaj dwa perony jednokrawędziowe ustawione na mijankę. 

Berezyszcze posterunek „Ca5” (88,61 km, elewacja 181 m). Jest tutaj linia Nr 519A. 

Czeremcha stacja (90,16 km, elewacja 177 m). Są tutaj linie Nr 32, 43, 43a. Na południu stacji znajduje się Muzeum Kolejnictwa. Dalej linia przecina przejazdem ulicę Topolowa. Stacja Czeremcha jest naprawdę duża w tym rejonie Polski i ma 21 torów przelotowych w części towarowej. Na stacji są dwa perony i trzy krawędzie peronowe. Jest kładka nad torami, ale służy głównie mieszkańcom, a mniej pasażerom. Na stacji jest dworzec, biurowiec kolejowy, nastania „Ca”, „Ca1”, Lokomotywownia Oddział Czeremacha, zakład nasycania podkładów kolejowych (południowy skraj miasta). W kierunku północnym, ze stacji wychodzą dwie linie: LK Nr 32 kierunek Bielsk Podlaski oraz LK Nr 31. Obie linie są jednotorowe. W północnej części miasta te linie się krzyżują. LK Nr 31 przechodzi nad LK Nr 32. Dalej linia przekracza rzekę Nurzec, a następnie przejazdem lokalną drogę. Linia biegnie wsród lasów. 

Dobrowoda przystanek osobowy i mijanka (96,03 km, elewacja 188 m). Do przystanku dochodzi ulica Kolejowa. Jest tutaj jeden peron jednokrawędziowy, a za peronem jest mijana. 

Policzna przystanek osobowy (99,87 km, elewacja 182 m). Na przystanku jest jeden peron jednokrawędziowy. Za peronem jest przejazd w ciągu drogi leśnej. 

Witowo przystanek osobowy i mijanka (107,74 km, elewacja 168 m). Na przystanku jest jeden peron jednokrawędziowy, a za peronem jest przejazd w ciągu leśnej drogi. Mijanka jest za przejazdem drogowym. Mijanka jest obsługiwana przez nastawnię „Wt”. Dalej linia przekracza rzeczkę Orla, a za nią przejazd w ciągu lokalnej drogi. 

Orzeszkowo przystanek osobowy (112,55 km, elewacja 162 m). Na przystanku jest peron jednokrawędziowy. Przed peronem jest przejazd w ciągu lokalnej drogi. W pobliżu jest prawosławna cerkiew. Dalej linia przekracza kilka lokalnych dróg oraz rzekę Chwiszczej. Dalej linia przekracza rzekę Leśna Prawa.

Hajnówka stacja (120,11 km, elewacja 166 m). Jest tu linia Nr 52. Na granicy miasta linia wiaduktem przechodzi nad nieczynną linią do Białowieży. Stacja Hajnówka jest rozbudowana. Jest tutaj dworzec, trzy perony, cztery krawędzie peronowe, kładka nad torami, dwie części towarowe, 6 torów przelotowych. Ze stacji Hajnówka w kierunku zachodnim wychodzi linia do stacji Bielsk Podlaski. Dalej stację przecina przejazd w ciągu ulica Warszawska. Dalej torowisko przebiega nad DW Nr 689 oraz przecina rzekę Leśna Prawa. Dalej linia przekracza przejazdem ulicę Doddolna. Następnie, ze wschodniej strony, linia mija zakład Gryfskand; Zakład Produkcji Węgli Aktywnych, który miał bocznice kolejowe. Następnie jest przejazd w ciągu ulicy Cegielniana, a dalej ulica Szkolna i ponownie rzekę Leśna Prawa. 

Nowosady stacja (127,76 km, elewacja 171 m). Jest tu linia Nr 910. Stacja jest obecnie nieczynna. Są tutaj cztery tory przelotowe. Dalej linia biegnie równolegle do LK Nr 910. Linia przekracza DW Nr 685. Równolegle do linii, po wschodniej stronie biegnie DW Nr 687. W lasach, po wschodniej stronie linii, znajduje się system ramp przeładunkowych towarów z toru normalnego na tor szeroki. Dodatkowo są dźwigi, place ładunkowe, magazyny. Te obiekty są w różnym stanie technicznym. W czasach PRL, były wykorzystywane do przeładunku oddziałów wojskowych ze sprzętem, potem także towary handlowe. W tym rejonie są nastepujące linie kolejowe: Nr 910, 911, 912, 59, 43, 127; jedne normalnotorowe i drugie szerokotorowe.

Gnilec przystanek osobowy (132,12 km, elewacja 171 m). Obecnie przystanek jest nieczynny. 

Bernadczyzna stacja (134,24 km, elewacja 166 m). Jest tu linia Nr 911. Obecnie jest to posterunek odgałęźny. Linia nr 911 prowadzi do bazy przeładunkowej niedaleko miejscowości Zabłotczyzna. Dalej linia przekracza rzeczkę Narewka. Dalej linia przekracza DW Nr 687 i dociera do stacji Narewka.

Narewka stacja (139,84 km, elewacja 148 m). Są tutaj linia Nr 913, 914. Stacja posiada trzy perony i trzy krawędzie peronowe. Obecnie stacja ma 5 torów przelotowych, ale poprzednio torów było 7. Na stacji są nastawnie „Nr”, Nr1”. Dalej linia przekracza lokalna drogę, rzeczkę Bobrówka i kolejną drogę, ulica Łąkowa. Po południowo-wschodniej stronie linii jest zakład, który może pełnić rolę terminalu. 

Siemianówka stacja (146,10 km, elewacja 149 m). Są tutaj linie 59, 916. Stacja jest duża i ma grupę torów normalnych i szerokich. Tory szerokie są po stronie południowo-wschodniej. Jest 14 torów szerokich i 6 torów normalnych. Przy jednym torze normalnym jednokrawędziowy peron. Na stacji są nastawnie „Sm”, „Sm1”. Dawniej była tu lokomotywownia. Na stacji jest oddział celny, gdzie znajduje się heliport. Za stacją jest przejazd w ciągu DW Nr 688. Dalej jest jeden tor normalny, po stronie zachodniej i jeden tor szeroki, po stronie wschodniej. Oba tory wchodzą na wał (groblę) na rozlewisku; Jezioro Siemianowskie rzeki Narew. Oprócz wału jest most, który łączy obie części jeziora. Most ma dwa osobne przęsła kratownicowe, osobne dla każdego toru. Most stalowy, spawany i ma długość 100 m. Niektóre elementy mostu są skręcane. Obok jest drugi wał po którym biegła droga i był także most, który obecnie nie istnieje. Obecnie wał porastają samosiejki. Teren ten jest ulubionym miejscem dla wędkarzy i turystów. Za jeziorem linie przebiegają terenami bagnistymi.  

Cisówka nieczynny przystanek osobowy (151,35 km, elewacja 147 m). Do 2004 roku, przystanek był użytkowany. Obecnie jest tutaj dodatkowy punkt kontrolny ruchu granicznego.

Granica państwa (154,38 km, elewacja 147 m). Tor normalny dochodzi do stacji Świsłocz.

Opracował Karol Placha Hetman